"ALICJA I UCZTA ZOMBI" GENA SHOWALTER [RECENZJA]

TYTUŁ: ALICJA I UCZTA ZOMBI 

SERIA: KRONIKI BIAŁEGO KRÓLIKA 

AUTOR: GENA SHOWALTER 

WYDAWNICTWO: HARPER COLLINS POLSKA 

TŁUMACZENIE: JAN KABAT 

MOJA OCENA: 9/10 

Recenzje poprzednich tomów: 
Alicja w krainie zombi 
Alicja i lustro zombi 
Alicja królowa zombi 

Wspominałam już, że kocham Kroniki białego królika? Nie ważne jaka odpowiedź jest poprawna. Kocham Kroniki białego królika! 

Kiedy moja ekscytacja powoli słabnie, możemy przejść do recenzji czwartego, dodatkowego tomu autorstwa Geny Showalter. 

Tematyka zombi należy do popularnych motywów w filmach. W książkach występuje znacznie rzadziej i jest dość trudna do wplecenia w fabułę. Również jako fundament budulcowy powieści przysparza autorom wiele trudności, dlatego tylko nieliczni znajdują w sobie odwagę na publikację dzieła o zombi. W tym wąski gronie zalazła się, pochodząca z Oklahomy, Gena Showalter. 

Początkowo nie spodobał mi się pomysł wydania dodatku do zakończonej serii, gdyż nie jestem fanką wyciągania na powierzchnię zamkniętych spraw. Bałam się, że autorka ponownie pokaże nam życie Ali oraz Cole'a, jednak nic z tych rzeczy. Po wydarzeniach rozegranych w trzecim tomie, czytelnicy popadli w rozpacz i niepokój związany z jedną postacią, której to została poświęcona Uczta zombi. Osobiście bliżej poznałam charakter stworzony przez Genę Showalter, który w poprzednich tomach był nieco schowany, ale mimo wszystko, ważny. Nie przepadałam za tym bohaterem, ale po czwartej części naprawdę się do niego przekonałam. 

Przejdźmy teraz do bardziej technicznej strony, czyli akcji, sposobu narracji, opisów i innych składników tej powieści. Kroniki białego królika posiadają swój charakterystyczny klimat, jednak ta część nieco go utraciła. Myślę, że jest to spowodowane zmianą głównych bohaterów oraz sposobu narracji. Akcja rozwija się od samego początku i już po kilku rozdziałach mknie jak szalona. Owszem, zdarzają się nudniejsze momenty, ale mimo wszystko jest co przeżywać! Opisy są dobrze wyważone; nie za krótkie, ale również nie nazbyt szczegółowe. Chyba właśnie tak powinna wyglądać książka dla młodzieży. 

Zapraszam do sięgnięcia po Alicję i ucztę zombi. Nie pożałujecie!