"MIASTO KOŚCI" CASSANDRA CLARE [RECENZJA]

TYTUŁ: MIASTO KOŚCI 
SERIA: DARY ANIOŁA 
AUTOR: CASSANDRA CLARE 
WYDAWNICTWO: MAG
TŁUMACZENIE: ANNA RESZKA 
MOJA OCENA: 3/10

Ostatnio w faktach o mnie mówiłam o tym, że często nie przypadają mi do gustu książki, które większość czytelników kocha. Dlaczego tak nisko oceniłam Miasto kości? Zapraszam na recenzję. 


Jako niespecjalna fanka książek fantasy próbuję się przekonać do tego gatunku sięgając po, uważane za dobre, powieści. Całkiem niedawno przeczytałam Króla kruków i nie byłam specjalnie zachwycona ciągnącą się w nieskończoność fabułą i nieco dziwnymi bohaterami. Po przeczytaniu Miasta kości mam wrażenie, że pierwsza część Kruczego cyklu nie okazała się taka zła, jak mi się wydawało. Tak, teraz nadszedł czas na powiedzenie tego, za co prawdopodobnie zostanę okrzyknięta najgorszą blogerkę książkową. NIE LUBIĘ DARÓW ANIOŁA!
Kiedy już wiecie jakie mam odczucia co do tej serii, możemy przejść do wymieniania rzeczy, które mi się nie podobały. 

Poznajemy młodą dziewczynę - Clary - żyjącą w małym mieszkanku, wraz z mamą, niedaleko centrum Nowego Jorku. Wiedzie szczęśliwe życie nastolatki, spędzając każdą wolną chwilę ze swoim przyjacielem Simonem. Pewnego dnia jest świadkiem szokujących wydarzeń, po których dowiaduje się, że istnieje dziwny, równoległy świat. Na swojej drodze spotyka również Jace'a, który od samego początku zaczyna ją intrygować. 

Oprócz tego, że Miasto kości opiera się na schematach (trójkąt miłosny; zagubiona nastolatka w nowym świecie; chłopak, który wprowadza ją w tą rzeczywistość i te pe i te de). Cassandra Clare, owszem, wykreowała ciekawy, niestandardowy świat, jednak znacznie gorzej poszło jej z fabułą. Wydarzenia i zachowania bohaterów są przewidywalne, a akcja nie porywa. Wszystko jest niezwykle rozciągnięte w czasie i porusza się tempem żółwia schowanego w skorupie. Czyli praktycznie nie porusza się wcale. Infantylna główna bohaterka, nie zauważająca połowy rzeczy wokoło i dziwiąca się jak dziecko na każdą oczywistą nowinę. Chce zgrywać bohaterkę, ale zupełnie się do tego nie nadaje. Poznając świat jej oczami momentami miałam ochotę płakać nad jej rozgarnięciem, które gdzieś wcięło. 

Książka po prostu mi się nie podobała i chyba nie muszę wymieniać więcej powodów dlaczego mam taką a nie inną opinię na temat dzieła autorstwa Cassandry Clare. Wiem, że większości osób ta powieść przypadła do gustu, ale ja na pewno nie należę do jej fanów i z przykrością muszę stwierdzić, że zdecydowanie bardziej podobała mi się ekranizacja, która, jak wiemy, również nie powala. 

Próbowałam znaleźć coś, co może Was zachęcić do przeczytania Miasta kości, ale to chyba ponad moje siły. Jedyny wart uwagi aspekt to popularność, która wzięła się prawdopodobnie z nicości, oraz dobry pomysł, niewykorzystany nawet w siedemdziesięciu procentach.